I znowu mamy do czynienia z ciągiem, dalszym bohaterek Jane Austen. Tym razem mamy znowu do czynienia z siostrami Eleonorą,
Marianną i Małgorzatą, najmłodszą z tej trójki. Eleonora jest żoną pastora Ferrara, Marianna poślubiła pułkownika Brandona, Małgorzata mieszka z matką, panią Dashwood w posiadłości Państwa Middleton.. Powieść ma charakter epistolograficzny czyli składa się z listów wymienianych między uczestnikami akcji.
Małżeństwo nie zmieniło usposobienia obu sióstr. Marianna reaguje bardzo emocjonalnie, można powiedzieć, że buntowniczo, Eleonora dokonuje wyborów spokojnie i rozważnie. Róznice między siostrami najwyrzxniej widać po stosunku każdej z nich do własnego męża a raczej do jego zdania i oceny jego sadów. Marianna często nie zgadza się z sadami męża i jego decyzjami, w kwestii podejrzenia o niewierność małżeńską jest gotowa nie wybaczać mężowi zdrady. Dla Eleonory podzielanie zdania męża nawet niezbyt rozsądnego jest jej obowiązkiem jako żony.
Na horyzoncie pojawia się znowu uwodzicielski, piękny Willoughby, który kiedyś złamał serce Mariannie. Tym razem...
Nie będę dalej streszczać tej powieści na watkach Jane Austen. Ale warto znaleźć tę książkę w bibliotece. Przypominam, ze jest to druga wersja losów sióstr Dashwood. Z treścią poprzednią można zapoznać się wśród moich streszczeń załamach Svoonga.